Konbanwa,
Morgen is mijn laatste dag in Kofu. Zaterdag vertrek ik om 9u sochtends met de bus naar Tokio. Ik zit hier vijf weken, het is zo snel gegaan. Ik zal deze plaats en deze familie missen, maar ik zie er zeker naar uit om binnen enkele dagen weer in mijn eìgen druivendorp zijn. In deze laatste week Kofu is er niet veel meer gebeurd. Ik ging rondfietsen in de buurt, en ontdekte zo een oude vervallen dierentuin in hartje Kofu. Het personeel liet me binnen omdat ik een buitenlander was, en ze niets verstonden van wat ik zei. Japanners geven niet graag toe dat ze iets niet verstaan, dus zeggen ze nog liever 'hai' (ja). Ik zag er olifanten, schildpadden, apen, flamingo's en pinguïns(ocharme)... Wie had dat gedacht! En ik was er de enige bezoeker! Ik bezocht op mijn fietstocht ook wat tempels en ik kwam autochtone Japanners tegen. Er zijn er hier trouwens geen andere. Maar op de foto's zal je zien dat het wel echte autochtone zijn. Donderdagochtend (ochtend!) gingen we met de familie naar Jurassic World kijken! Zeker een aanrader. Ik ben nog een laatste blik gaan werpen op mijn Kai Seika school, die ik ook zeker nooit zal vergeten!
Zaterdagochtend vertrek ik dus naar Tokio, waar ik de hele dag zal rondlopen. De volgende dag vertrek ik naar Hiroshima, waarna ik natuurlijk de 1ste atoomaanvalplaats zal bezoeken! Foto's volgen, dus blijven kijken.
En naar Hiroshima kijkt ook de hele wereld vandaag, zeventig jaar geleden viel uit de Enola Gay B52 bommenwerper de Little Boy, om 8:16 's ochtends. Daarom werd er deze ochtend om 8:16 een mededeling geroepen door de stadsspeakers, en dat in elke stad in Japan, als herinnering.
Zo gaat het hier elk jaar op 6 augustus en op 9 augustus is het weer van dadde. Dan wordt Nagasaki 1945 herinnerd, de enige 2 atoombommen gebruikt in een oorlog, tot nu.... Weet dat enkele Japanners op 6/8/45 vluchten van het vernielde Hiroshima naar Nagasaki om daar een tweede keer te worden getroffen. Echt gebeurd. En overleefd om te kunnen verder vertellen. Maar de meesten hadden niet zoveel geluk.
Het blijft hier keiwarm, vandaag 42°. Nooit meegemaakt.
Sayoonara, ik weet niet wanneer ik terug het internet of de kans zal hebben om weer te schrijven!
Tot ziens of tot in Vlaanderen.
Jan
Morgen is mijn laatste dag in Kofu. Zaterdag vertrek ik om 9u sochtends met de bus naar Tokio. Ik zit hier vijf weken, het is zo snel gegaan. Ik zal deze plaats en deze familie missen, maar ik zie er zeker naar uit om binnen enkele dagen weer in mijn eìgen druivendorp zijn. In deze laatste week Kofu is er niet veel meer gebeurd. Ik ging rondfietsen in de buurt, en ontdekte zo een oude vervallen dierentuin in hartje Kofu. Het personeel liet me binnen omdat ik een buitenlander was, en ze niets verstonden van wat ik zei. Japanners geven niet graag toe dat ze iets niet verstaan, dus zeggen ze nog liever 'hai' (ja). Ik zag er olifanten, schildpadden, apen, flamingo's en pinguïns(ocharme)... Wie had dat gedacht! En ik was er de enige bezoeker! Ik bezocht op mijn fietstocht ook wat tempels en ik kwam autochtone Japanners tegen. Er zijn er hier trouwens geen andere. Maar op de foto's zal je zien dat het wel echte autochtone zijn. Donderdagochtend (ochtend!) gingen we met de familie naar Jurassic World kijken! Zeker een aanrader. Ik ben nog een laatste blik gaan werpen op mijn Kai Seika school, die ik ook zeker nooit zal vergeten!
Zaterdagochtend vertrek ik dus naar Tokio, waar ik de hele dag zal rondlopen. De volgende dag vertrek ik naar Hiroshima, waarna ik natuurlijk de 1ste atoomaanvalplaats zal bezoeken! Foto's volgen, dus blijven kijken.
En naar Hiroshima kijkt ook de hele wereld vandaag, zeventig jaar geleden viel uit de Enola Gay B52 bommenwerper de Little Boy, om 8:16 's ochtends. Daarom werd er deze ochtend om 8:16 een mededeling geroepen door de stadsspeakers, en dat in elke stad in Japan, als herinnering.
Zo gaat het hier elk jaar op 6 augustus en op 9 augustus is het weer van dadde. Dan wordt Nagasaki 1945 herinnerd, de enige 2 atoombommen gebruikt in een oorlog, tot nu.... Weet dat enkele Japanners op 6/8/45 vluchten van het vernielde Hiroshima naar Nagasaki om daar een tweede keer te worden getroffen. Echt gebeurd. En overleefd om te kunnen verder vertellen. Maar de meesten hadden niet zoveel geluk.
Het blijft hier keiwarm, vandaag 42°. Nooit meegemaakt.
Sayoonara, ik weet niet wanneer ik terug het internet of de kans zal hebben om weer te schrijven!
Tot ziens of tot in Vlaanderen.
Jan