Vandaag, zaterdag 4 juli, had ik mijn langste vlucht ooit. Dat was de 8800 km van Kopenhagen naar Tokio. Ik was blij nog eens in Scandinavië te komen, de streek van mijn eerste grote buitenlandse reis in het jaar 2000. Nu vormde dit slechts de springplank naar het Verre Oosten. Maar laat mij chronologisch vertellen. Gisteren vroeg opgestaan en rond 1030u vertrokken vanuit Zaventem. In de Deense hoofdstad overgestapt in een groter model en daarna had ik tijd genoeg om te rusten, eten, film zien en na te denken wat Japan voor mij gaat betekenen, nu is dat nog één groot ?
Belgische tijd kwam ik om 2.30 's nachts aan in Narita, het Zaventem van Japan. De YFU Liason mevrouw stond ons daar op te wachten, want samen met mij is nog een Vlaams meisje voor een uitwisseling vertrokken. Youth for Understanding is opgericht na WO II om Duitse studenten kort te laten op adem komen in de VS omdat hun eigen land nog in puin lag. Eerst kwamen die alleen terecht in de staat Detroit. Nu 70 jaar later, is die organisatie zo groot geworden dat iedereen bijna naar elk land kan uitwisselen als je de juiste leeftijd en het goede profiel hebt. Reeds vanaf oktober 2014 ben ik bezig met de voorbereiding, waarbij de meeste tijd kroop in het wekelijks volgen van een basiskursus Japans. Mevrouw Okubo en haar dochter van 25, hebben die lessen zo goed mogelijk gegeven en ik vond behalve de taal, ook de contacten met deze Oosterlingen ( soms Zonderlingen, als je't mij vraagt ) interessant. Mr Okubo kwam jaren terug naar België voor de firma Daikin. Die firma zal toevallig dit najaar bekend worden in ons land als hoofdsponsor van F.C. Brugge.
Na mijn 'landing' in Japan, 70 jaar nadat de Amerikanen hier hetzelfde deden, kwam ik per trein vanuit Narita via Tokio en zo'n vier uur later aan in mijn thuisstad. Kofu vervangt Overijse de volgende zes weken. Het was toen 13:28 lokale tijd en zo'n 22uur na mijn vertrek uit Overijse. Tenslotte moest ik nog van het station naar het huis van mijn hostfamily, de familie Jones. Tijdens de treinrit keek ik natuurlijk met grote ogen naar buiten, en ik zag toen al bijna alle Japanse stereotiepen; een oude man die op de stoep zijn borden aan het kuisen was, een klas Japanse leerlingen van kop tot teen in prachtig uniform, een vrouw die met haar dochter over de straat wandelde, waarna bleek dat die dochter eigenlijk een hele kleine oma was… Eens aangekomen in mijn gastgezin wou ik, na 24uur onderweg, graag mijn bed zien en vooral voelen. Nu ben ik herboren en schrijf ik deze zinnen neer. Morgen vertel ik meer over mijn nieuwe tijdelijke familie. Die bestaat uit anderhalf Japanners en daarbij nog een half klein Japannerke. Zie morgen meer daarover..
Ik zal proberen regelmatig aan mijn blog te werken. Daarbij zal ik telkens één speciaal feit geven, iets wat mij die dag was opgevallen, ook wat over de temperatuur of het weer, én telkens één Japans woord. Zo zal de vlijtige bloglezer na mijn verblijf, ongeveer 50 Japanse woorden kennen en daarmee een miniconversatie kunnen beginnen als hij/zij één van de 127 miljoen Japanners tegen het tengere lijf loopt. Zelfs mocht je een Sumo-worstelaar tegenkomen, zal je wel een woord geleerd hebben om niet te worden verpletterd.
Nog dit van: op trein van Narita naar Kofu, zag ik de Tokio SKyTree, de hoogste toren ter wereld sinds 2011 en - na de Burj Khalifa - de tweede hoogste ' structure ' van de wereld en ik kon daarbij al een eerste keer 'socializen' met een echte Japanner. Supervriendelijke kerel, keigoed Engels, was een jaar naar Houston, Texas, geweest en sprak zelfs wat Frans! Hij vertelde me dat we vanuit de trein misschien Mt. Fuji zouden zien! Spannend!
Ik was vandaag bij momenten aan het creperen van de hitte, ze zeggen dat het hier maar 30 graden is, maar als ik nog maar één stap buiten zet, zijn mijn kleren al doorweekt van het zweet. Het voelt alsof ik hier het amazonewoud op mijn doos krijg.
Veel leesplezier, hopelijk komt u nog terug. Hieronder vinden jullie voor het eerst de vaste rubrieken.
Japans feit van de dag: Japanse treinen rijden zelden met vertraging en de totale verloren tijd wordt per jaar uitgedrukt in...seconden. En dat zijn er geen 1000!
Japans weer van de dag: Vochtig Amazoneweer
Japans woord van de dag: Arigato ( Bedankt )